Pinnen ? Nein!

Pin? Nein! De Duitse pomphouder was stront sacherijnig na de uitschakeling van de Mannschaft op het WK en had geen zin om ook nog de zoveelste Hollander bij zijn tankstation te gaan uitleggen waarom je niet kan pinnen en al helemaal niet waar er een bank met pinautomaat te vinden is. We kwamen van Zuidlaren en waren op weg naar Stünzel en dachten, we doen leuk toeristisch en rijden binnendoor via Münster. Het was een mooi tochtje, dat abrupt tot een einde kwam toen de pomphouder mijn rijbewijs als onderpand wilde en wij op zoek konden naar een bank.

Nu kom je Duitsland nog overal van die ouderwetse banken  tegen, op iedere hoek van de straat. Je weet wel zo’n bank die je vroeger ook in Nederland had, met een eigen parkeerterrein, iemand die welkom heet, een kassier, allerlei loketten voor allerlei diensten, een heleboel kleine kantoortjes waar je besprekingen kan voeren met bankmedewerkers die altijd keurig in het pak zitten. Als kroon op de vooruitgang hebben ze vaak, maar niet altijd, een pinautomaat. Zo’n machine zochten we dus in het bloedhete Münster, waar fietsers ons links en rechts inhaalden, het leek wel Nederland. Alleen dus niet wat betreft moderne bankdiensten, we reden doelloos door de stad en nergens een bank te bekennen, opeens waren ze allemaal weg. Op een bepaald moment ben ik uitgestapt en door de winkelstraat gaan lopen, maar geen bank te vinden. Nog wel een Kommerzbank maar die doen niet aan pin, daar kom je waarschijnlijk met een koffer honderdjes als je een auto verkocht hebt.

Na een uur ronddolen in een vreemde stad, eindelijk een bank gevonden, aan de buitenkant konden we alleen niet zien of er een pinautomaat zat. Auto even illegaal geparkeerd en gelukkig bleek deze bank met de S en pinautomaat te hebben. Pasje er in, en de twee geweldige keuzes in het Nederlands: “uitbetaling” en “pincode wijzigen” plopten op het scherm. Even terzijde, ik weet niet wie “uitbetaling” heeft bedacht, maar dat was vast geen Nederlander, eerder een Belg denk ik. Over de tweede optie “pin code wijzigen” blijf ik me verbazen, deze optie zie je bij alle Duitse pinautomaten  namelijk. Ik vraag me toch echt af welke Nederlander in een vreemd land plots klap het idee krijgt om zijn pincode te wijzigen? Dat doe je toch niet, stel dat je hem vergeet, dan kan je dat in een vreemd land gaan uitleggen, onbegrijpelijk.  De optie “wat is mijn saldo?” kom je daarentegen dus helemaal nooit tegen in Duitsland.

Terug naar het tankstation. Ik was dus nog zo slim geweest om de lokatie van het tankstation op de mobiele telefoon vast te leggen, zodat we niet ook nog zouden verdwalen en uren zouden rondrijden op zoek naar een vaag tankstation. Na een anderhalf uur durende zoektocht kon ik dan eindelijk betalen, de pomphouder vroeg nog waarom het zo  lang duurde, hij had al een koper voor mijn rijbewijs (Duitse humor na het verliezen van het WK). Ik heb wijselijk mijn mond gehouden.