Zomer Opruiming in Gasthaus de Zoete Inval

Zoveel plannen, maar wat komt er van terecht? Soms niet veel, maar in plaats daar van zijn er deze zomer een hoop andere goede dingen gebeurd, nieuwe inzichten gekomen en nieuwe plannen gemaakt.

Afbreken en Puinruimen

Al twaalf jaar komen er een hele hoop bekende en onbekende mensen langs en al die mensen willen graag zien wat we allemaal gedaan hebben en weten of het al bijna af is. Daarom organiseren we altijd een “kleine” rondleiding, die in de praktijk altijd wel een uur of meer duurt. Uiteraard gaan we door de prachtige gerestaureerde retro keuken, badkamer en retro kamers, maar ook door de onaffe kelder, schuren en stallen. In de loop van de afgelopen jaren zijn daar steeds meer spullen gedumpt en daar begon ik me zo aan te ergeren, dat ik spontaan ben gaan opruimen.

Kelder

Het hele woonhuis in onderkelderd en bestaat uit zes ruimtes en een hal. De droogste ruimte is het verwarmings- en washok. Daarnaast bevindt zich de Glitzerbar, een voormalig illegaal café uit de 70ies waar met black lights werd verlicht. De ruimte was helemaal vol gezet met tegels, isolatiemateriaal en andere troep. De troep is opgeruimd en de Glitzerbar is weer leeg en ruim, kan zo weer worden geopend. Leeft Garry Glitter nog?

In de zomer wordt het drankenhok altijd ontzettend vochtig. Ik heb dit nu weten op te lossen met een elektrische ontvochtiger, die gedurende de dag draait op zonnestroom. De vochtigheid is gedaald tot 65% en daardoor voelen de drankflessen weer droog aan en hebben geen verschimmelde etiketten meer. Elke dag haalde de ontvochtiger zo’n tien liter water uit de lucht!

In het voormalige oliehok is nu de opslag van isolatiemateriaal en een aantal antieke autoruiten die 12 jaar geleden her in der in de tuin zijn gevonden. Ik heb er niet een duidelijke foto van, want glazen ramen fotograferen is bepaald niet simpel. Graag hoor ik of iemand ze hebben wil. De plaatselijke oldtimer club is al geïnformeerd, maar heb helaas nog niks van ze gehoord.

Stallen en Schuren

De koestal stond zo vol met troep dat er geen plek meer was voor vers brandhout. Een dagje flink ontspullen, opruimen en spullen verplaatsen naar de schuur achter heeft een hoop ruimte opgeleverd. Genoeg om ongeveer acht kuub gekloofd en gedroogd brandhout op te slaan. Samen met mijn zwager Sicco en Erwin was het traditionele hout naar binnen dragen en stapelen weer zo gedaan.

Het kapotte koestalraampje is ook weer dicht gemaakt, de zwarte roodstaart vogel die er gebruik van maakte heeft het nestje is inmiddels verlaten. In het voorjaar zetten we raampje wel weer open, voor nu zijn we weer winterklaar.

Bij een volgende opruimactie moeten we het oud ijzer eens afvoeren. Dan kunnen we daarna de koestal anders en meer praktisch indelen. Ik wil twee houtstapels direct bij de ingang, met oude en nieuwe voorraad. Verder tuinspullen aan de tuinkant en een grote werkbank in het midden.

Boven de koestal is de hooischuur waar het ook een behoorlijke puinhoop was. Hier was het vooral een kwestie van een dagje opruimen en spullen op de juiste plek neer zetten om weer overzicht te hebben. Genoeg ruimte nu, om bijvoorbeeld een steiger neer te zetten en die ene onbereikbare kapotte dakpan te vervangen.

Na de hooischuur was de achterste schuur (van 1764) aan de beurt. Hier is ongeveer alles gedumpt, wat we de afgelopen 12 jaar kwijt moesten uit het huis. Vier oude wc potten, enorme hoeveelheden oud papier, lange balken, asbest platen, veel brandhout, een ongelooflijk zware vitrinekast uit 1950, TV uit 1960, emmers keiharde tegellijm uit 1980, een oude vouwwagen (Jamet Montana, 2001, gratis af te halen) en gewoon troep. Samen met Sicco de rotzooi verwijderd en de boel weer netjes ingedeeld en aangeveegd. Plek zat voor de ijzeren steiger, die ook de komende weken afgebroken kan worden en nog een opslagplek zocht.

De paar kuub overgebleven echte troep kan nu naar het grofvuil worden gebracht.

Steiger

De houten steiger die we in acht geleden bouwden met bomen uit het bos is afgebroken. De steiger was niet meer nodig, maar moeilijk afbreekbaar. Weliswaar stond alleen nog het geraamte zonder de loopplanken, maar daarom was deze eigenlijk niet af te breken zonder een andere hulpsteiger. Besloten is de boel gecontroleerd te laten instorten, wat je kan zien in onderstaand filmpje. Levert weer een bult brand en timmerhout op, zelfs na acht jaar buiten staan.

Opbouwen: Tuin en terras

Rond de oorspronkelijke mestvaalt, nu terras, zijn we twee jaar bezig geweest stapelmuurtjes te maken. Een hele zware klus, waar inmiddels heel wat mensen aan hebben meegewerkt. Het was wel opvallend dat de oude garde (ik) er heel wat langer over deed dan mijn dochter en haar vriendinnen, die waren zo klaar met de muur aan de oostzijde. De laatste horde is genomen door mijn oude huisgenoten Stella en Kai, die de laatste stukken overwoekerd terras hebben kaal gemaakt.

Het tuinonderhoud was wel een drama deze zomer, door de vele regen en hoge temperaturen was het zeer groeizaam weer. Gras, bomen en onkruid groeit als kool en je kan blijven maaien en snoeien. Vooral op het terras blijft het onkruid er doorheen komen. Je zou haast aan gif gaan denken, maar dat is toch echt tegen mijn principes. Inmiddels heb ik nu de vierde trimmer, dit keer van Makita, helaas is deze het ook niet helemaal. Hierna maar eens uitkijken naar een apparaat met een staalborstel. Wel elektrisch, want benzine maakt me te veel herrie en stinkt. Tips welkom. Of misschien toch maar de ultieme robot terras-onkruid-trimmer ontwikkelen ??

Ramen restaureren

Nadat het olievat dit voorjaar was verwijderd bleken de twee kelderraampjes in die ruimte kapot en bovendien lek. De lekkage bleek tijdens een waanzinnige tropische bui die complete rivieren in de tuin liet ontstaan. Via een van de zijarmen liep het water rechtstreeks naar het kelderraam. Aangezien het water nergens weg kon via de afvoeren (verstopt), kon het niet anders dan naar binnen lopen. Samen met Erwin heb ik de raampjes en afvoeren gerestaureerd, als het goed is loopt het water nu niet meer naar binnen en houden we een droge kelder.

Tijdens deze werkzaamheden hebben we ook ontdekt dat de gierkelder, die voor de achterdeur zit, veel groter is dan gedacht. Hij loopt zelfs helemaal onder de heren WC en er staat minstens een meter water in. Dat verklaart dan ook gelijk waarom de heren WC altijd zo koud is in de winter. Het dempen en droogmaken van de gierkelder is een mooi volgend project dat op de lijst kan.

Waar ik ook heel blij mee ben is dat Jessica, vaste huisvriendin, al het hele het jaar bezig is de losse stopverf bij diverse kozijnen te verwijderen en daarna te restaureren. Ze doet het heel strak en netjes en zegt dat het therapeutisch werkt. Het is een hoop therapie, want we hebben 43 kozijnen, waarvan een heleboel bestaan uit drie ramen, maar stoppen kan ze niet, zegt ze. De meeste stopverf zit los bij de dorpels die in 2012 verkeerd zijn gerestaureerd met acrylaatkit. Nog een wonder dat het nog zo lang is goed gegaan en er geen houtrot is.

Activiteiten

Off-grid cursus

Voor de tweede keer hebben we de Strohplatz off-grid cursus gefaciliteerd. Wij verzorgden de kamers, het eten en de drankjes. Het was prachtig weer en de cursus kon lekker buiten gegeven worden. De cursisten kwamen uit Nederland, België, Luxemburg en Duitsland een mooi internationaal gezelschap. Goed gezelschap ook, waarmee we heerlijk konden tafelen en genieten van Aafke’s sterren keuken. Aansluitend lekker borrelen en vallende sterren kijken bij het kampvuur. Heel geslaagd weekend, gaat vast nog eens gebeuren.

Zelf heb ik ook nog weer een en ander geleerd over plukhennep (duits: Stopfhanf) en zonnecollectors. Plukhennep (of vul hennep) is ideaal om kieren te dichten waar stuifsneeuw door heen komt. Heb gelijk een paar dozen besteld en hoop dit in de herfst te verwerken. Wat betreft de collectors, hier valt met name in de winter veel meer energie uit te halen dan stroom producerende panelen, ga ik nog wat mee doen.

Vakantie vieren

Uiteraard is er in de vakantie weken ook heerlijk genoten van het prachtige weer, we zaten bijna drie weken elke dag buiten, het leek wel Italië.

Het was ook erg leuk om met diverse mensen van de zoete inval verschillende wandelingen in de omgeving te maken. Voor de echte wandel diehards heb ik het Stünzeldiploma ingesteld. Deze kun je verdienen door van Stünzel naar Bad Laasphe en terug te lopen. Met name terug is zwaar met enkele zeer steile stukken. Mijn nichies Lisanne en Ilse hebben inmiddels een welverdiend Stünzeldiploma. Karin, Erwin, Bert Z, Mark kunnen er ook een opeisen. Wie volgt?

Als je dan uitgewandeld bent is het heerlijk relaxen in een Rainbow hangmat onder de zonnepanelen. Je denkt nog even over de dag, de nieuwe inzichten, maakt nog weer twintig nieuwe plannen, overdenkt al die gesprekken, en valt dan na een slokje wijn heerlijk in slaap.