Lekker weekendje in de olie

Lekker weekendje in de olie gezeten om het oude olievat te verwijderen. Nu we er toch waren zijn ook klussen in de keuken, gang en tuin aangepakt. Natuurlijk ook genoten van het leven, lekker in de olie!

Olietank verwijderen

Bij de aankoop van het huis kochten we ook een olietank van tienduizend liter werd gezegd. De bijbehorende olieketel hebben we reeds in 2013 verwijderd, maar het vat is altijd blijven zitten. Het vat was officieel leeg, maar bij bepaalde temperaturen gaat de resterende olie toch verdampen en ruikt de kelder behoorlijk naar oliedamp.

Toen we eenmaal besloten hadden de olietank te verwijderen was een firma zo gevonden. Duitsland is een olieland in transitie en er zijn heel wat gespecialiseerde firma’s die je graag uit de (olie) brand helpen. Het is echt een heel verschrikkelijke smerige klus die je echt niet zelf wil doen, hoogstens wat voorbereidende werkzaamheden. Daarom vertrokken we donderdags, zodat er genoeg tijd was om een werk doorgang te maken naar het vat, zodat de oliemannen maandags direct aan de gang kunnen.

De doorgang maken ging heel makkelijk, het muurtje was gelukkig zacht kalksteen en slecht een brandmuur, geen draagmuur. Echter doordat de muur nu gedeeltelijk weg was begon zich een penetrante olie lucht door het huis te verspreiden. Een deur dicht doen kon niet meer, en door alle kieren en gaten verspreide de oliedamp zich. Zo erg, dat ik er in de nacht van zaterdag op zondag wakker van werd, bah.

Maandags stipt om 08:30 arriveerden de eerste ploeg oliemannen om het vat leeg te pompen. Er bleek nog 289 liter olie in te zitten, vandaar dat het zogenaamde lege vat nog best wel stonk. Ook bleek het olievat 13.000 liter in plaats van 10.000 liter te zijn, wat natuurlijk en hogere rekening gaat opleveren. Het vat is van plaatstaal en is in de kelder in elkaar gelast in 1972 blijkt nu. Binnen een uur was de eerste ploeg weer weg en was het wachten op de snijbranders om het vat definitief te verwijderen. 10 Minuten nog, aldus de pompploeg.

Slimmeriken

Twee en half uur later arriveerden de snijbranders en in alle haast reden ze hun vrachtwagen vast op het gras. Na een half uur pogen de wagen los te krijgen gaven ze het op, dan maar verder (20m) lopen met gasflessen en staalplaten die moeten worden afgevoerd. De reden dat ze te laat waren was, omdat ze vergeten waren nieuwe gasflessen mee te nemen voor de snijbrander, niet zo slim natuurlijk.

Ze rekenen een half uur voor per kuub olievat, dus het moest nog nog helemaal gaan lukken die dag. Ze gaan direct aan de slag en willen alleen koffie. Valt me echt op dat er een klasse van Duitse rauwdouwers is die zonder eten doorwerkt, alleen koffie drinken en nooit lunchpakketten mee hebben, opmerkelijk. Gelukkig is het een mooie dag en kunnen alle ramen open, zo veel mogelijk luchten, want nu hebben we oliedamp vermengt met snijbranderdamp.

IJzerboer

De taken zijn netjes verdeeld, de snijbrander man snijdt het olievat in “draagbare” stukken en de andere man moet deze stukken de kelder uitslepen en naar de vrachtwagen brengen. De snijbrander staat met een leren schort, laarzen, hoofddoek en gasmasker in de bloedhete ruimte te werken. Hij ziet er uit als de zanger van Rammstein en het hele gebeuren, de hitte, de vlammen en de herrie, doet aan een Rammstein concert denken. Gelukkig vond hij dit wel een compliment.

De opruimman stond aanvankelijk niks te doen, want de eerste platen moesten nog worden los gesneden. Daarom vroeg ik of hij belangstelling had voor onze oud ijzer verzameling. Spul ligt er al jaren en het is mij te veel en te zwaar om allemaal af te voeren. Hij ging gelijk aan de slag, ik van het ijzer af en zo verdienen ze nog wat extra, ijzer gaat à 27 cent de kilo begrijp ik.

Beide mannen werken gestaag door en ontvluchten de “rokende stinkende hel” zoals ze het zelf noemen alleen om lekker buiten in de frisse lucht sigaretten te roken. Rond een uur of zeven zijn ze klaar en is het mooie weer omgeslagen in sneeuw en hagel. De vrachtwagen zit nog steeds vast, maar door staalplaten onder de wielen te leggen lukt het ze na drie kwartier de wagen los te krijgen en naar huis te gaan.

Enquete

Nu hebben we er dus een ruimte bij ter grootte van de keuken. Wat zullen we daar een mee gaan doen ? Ik heb al de volgende ideeën al gehoord:

1. Glizterbar verplaatsen naar de voormalige olie ruimte. En huidige Glitzerbar werkhok maken. Huidige werkhok wordt kantoor
2. Wijnkelder
3. Sterke drank stoken
4. Extra B&B ruimte
5. Paddenstoelen kweken
6. Iets anders?

Opmerkingen graag in de commentaarsectie.

Andere klussen

Nu we er toch waren voor de oliemannen, hebben we gelijk ook nog maar even wat andere achterstallige klussen aangepakt. Zo zijn de verwarmingsleidingen in het halletje bij binnenkomst in een koof weggewerkt, ziet er gelijk een stuk beter uit ondanks dat het nog geverfd moet worden. Nu nog een paar stroompunten en dan kan de gehele gang worden afgewerkt.

Keuken klussen

In de keuken is het veel besproken mini barretje verrezen. Eronder zitten de grote pannen en pannen die niet op inductie kunnen maar wel op de kookhaard. Barretje wordt ook benut tijdens het koken op de haard als verlengstuk van het aanrecht.

Veder was de afwasmachine kapot en hebben we een nieuwe geplaatst. Dat had nog heel wat voeten in de aarde. De oude machine konden we er slechts met veel moeite uitkrijgen, er zat wat bouwlijm in de weg. Vervolgens was het nog een heel gedoe het frontje er op te krijgen, iedere keer te hoog/laag/scheef, alles wat mis kon gaan, ging mis. Toen het frontje er eindelijk op zat, bleek deze aan te lopen op de drempel, die moet dus ook nog worden bijgeschaafd. Uiteindelijk is het gelukt en hebben we een eerste afwas gedaan.

Ook het laatste stukje kaal beton is behandeld met een zwarte epoxy gietvloer, ziet er gelijk een stuk beter uit, maar er moet duidelijk nog een laag op.

Tuin

De stokoude grasmaaier had het ook begeven, de aanzwengelveer en koord waren allebei geknapt. Ik heb nog geprobeerd deze te maken, maar helaas niet gelukt. Het is voorjaar en dus waren alle grasmaaiers in de aanbieding. Ik heb nog even overwogen een batterijmaaier te kopen, maar de huidige stand van de techniek gaat ons meestal hoge gras en veel oppervlak op batterij niet aankunnen vrees ik. Dus heb ik toch nog met pijn in het hart een investering gedaan in een machine op fossiele energie. Had het liever niet gedaan, maar behalve zeisen zijn er nog niet echte milieuvriendelijke maaiers voor een 3000 vierkante meter hobbelige grasmat met overwegend hoog gras.

Om het goed te maken heb ik weer heel veel mooie bloemen ingezaaid, nu maar hopen dat ze opkomen.

Wat een werk was het weer! Daarom hebben ons zelf maar getrakteerd op een heerlijk BBQ in de gemaaide tuin zaterdag en lekker eten in de Wittgensteiner Hof op zondag. We waren lekker in de olie!