Half af, of bijna klaar?

Van die klussen die blijven liggen

De gang, de kelderraampjes, de laatste radiator, kamer 4, kamer 5, de oude douche, de zonnecollector, het zolderluik, de laadpaal, de woonkamervloer en het terras. Ooit gebeurde er wat, maar nu ligt het op zijn gat. Of lijkt dat maar zo?

In de gang is inmiddels de laatste verroeste ouderwets originele, maar half werkende, Gasthausradiator vervangen door wandverwarming. Deze lage temperatuurverwarming is al in een eerste ruwe laag leem gezet, en straalt lekker. De afwerklaag moet nog, dus het ziet er niet uit. De gang moet nog worden voorzien van nieuwe elektra en dan pas kan het afwerken beginnen. Leidingen wegwerken, meterkast aftimmeren, verven en inrichten. Paar dagen werk, hoogstens een week. Half af, of bijna klaar?

De kleine kamers

Op de eerste verdieping hebben we de onafgewerkte gang naar de hooischuur, kamer 4, kamer 5 en de linnenkamer. Hier moet alleen nog worden bijgestuct en daarna gaat het knalgeel geverfd worden. U hoort het goed, muren en plafond worden knalgeel! Bijna af!

In kamer 4 moet het loszittende oude plafond eruit en daarna kan aan de afwerking worden begonnen. Dit is nog wel een flinke klus, met heel veel stof. Al dat stof adem je in, gaat tot in je poriën en ligt door het hele huis. Mondkapje gebruiken? Daar zit ik even niet op te wachten. Ik heb nu het plan om de kamerdeur volledig dicht te tapen, zodat er geen stof het huis in kan. Vervolgens betreden we de kamer via een ladder tegen het raam. Daarna plafond slopen met raam open. Half af!

Kamer 5, is onze eigen slaapkamer, deze behoeft eigenlijk ook alleen nog maar wat bijstucen, verven en behangen. Wat houd je tegen denkt de lezer nu ? Ik ben echter zeer gehecht aan de vergane gloriesfeer, dat ik er nu moeite mee heb deze kamer aan te pakken. Vergane glorie, was tenslotte een van de redenen om dit Gasthaus te betrekken. Nooit af?

Zonnecollector klucht

De zonnecollector voor het huis heeft een probleem, er komt namelijk nauwelijks warmte vanaf en de leiding is lek bij een paar koppelingen. Ik had het ding al opgegeven, maar na het zien van deze video heb ik toch nog hoop dat het op te lossen is. Heel in het begin, werd de collector heel heet en stond hij stoom te blazen bij de ontluchter in de vrieskou. Nu wordt de collector niet warmer dan 25C, terwijl ik toch wel een graad of 80C zou verwachten. Ook is een van de collectorbuizen stuk en de reserve staat al een paar jaar klaar. Ik krijg echter met geen mogelijkheid die kapotte buis eraf. Er is vast een trucje voor, maar dat trucje ken ik helaas niet. Een frustrerend project, maar wellicht gaat het deze winter toch nog lukken om er warmte uit te krijgen. Tenslotte was dat ooit de bedoeling, dat deze collector de warmte uit de laag staande winterzon zou oogsten en daarmee het buffervat zou opwarmen. Helaas niet gelukt nog….. Half af, of bijna klaar?

Laad niet paal

Er ligt al een tijdje een laadpaal klaar om aangesloten te worden. Maar om in Duitsland in aanmerking te komen voor de 900 euro laadpaal-subsidie moet dit door een erkend en gecertificeerde laadpaal-elektricien worden gedaan. Deze persoon heeft echter zo weinig tijd dat het nog maanden kan duren voordat dit gaat gebeuren. Het aansluiten is eigenlijk helemaal niet ingewikkeld, maar de elektricien moet zorgen dat het apparaat nooit meer dan 11 KW uit het net trekt. Dit om te voorkomen dat het plaatselijke stroomnet wordt overbelast. De kabel ligt al klaar, als het nog langer gaat duren dan januari, ga ik het misschien toch zelf aansluiten. Het (vol)laden van de auto duurt met een normale 230 stekker bijna 48 uur, dat is best wel heel erg lang. Met een laadpaal reduceren we dat tot een nachtje laden is de verwachting. Half af!

Winterklaar

Een jaarlijks terugkerend fenomeen is de wintervoorbereiding. Ieder jaar verbeteren we weer wat en daarmee verlagen we de stookkosten en verhogen we het comfort. Dit jaar hebben we in het oliehok de kelderraampjes weer eens goed dichtgemaakt met hennepisolatie. Dat was negen jaar geleden ook al een gebeurd, maar de muizen en de wind hadden inmiddels weer hun weg naar binnen gevonden. Het oliehok is een plek waar je normaal niet komt, je kan er alleen via een luik inkruipen. De sleutel van dat luik was vorig jaar afgebroken, gelukkig heeft een van de huisvrienden het weer open kunnen krijgen zonder de boel kapot te breken. Voor de keuken moeten we ook in het oliehok zijn om elektra en waterleidingen aan te leggen, dat is dus mooi gecombineerd.

Voor de andere kelderramen staat plexiglas klaar om als voorzetraam te dienen. Maar daar is het dan bij gebleven, deze klus wordt doorgeschoven, de winter is al ingevallen namelijk. Bovendien met de bestaande hennepisolatie zit het ook winterdicht, echter zonder daglicht inval. Half af!

Warm water

De meeste tijd zit nu in het keukenproject. Inmiddels is er hiervoor een speciale boiler opgehangen. De kamers 3, 4, 5 en 9 zullen hiermee ook worden voorzien van warm water. Koud water hebben ze al, dus dit is ook weer zo’n half af project. Het goede nieuws is, dat vrijdag het water op de boiler wordt aangesloten. De speciale boiler stroomleiding ligt er ook al…. echter half…. alleen de laatste paar meter en aansluiten in de meterkast ontbreekt nog.

Als het boiler het dan doet, dan staat niks ons meer in de weg om ook de oude douche weer nieuw leven in te blazen. De warm waterleiding ligt er al. Er is alleen geen douchecabine meer. Wat let ons om hier niet ook alvast te beginnen, nog een half af project….. of bijna klaar?

Halverwege?

Het negen jaar gaande – red het Gasthaus van de ondergang – project bestaat dus uit allerlei sub-projecten elk met een eigen ritme. Dit is noodzakelijk omdat we niet altijd aanwezig zijn en als we er zijn we ook willen kunnen leven. We kunnen niet zomaar overal muren doorbreken, elektra verwijderen en water afsluiten. Je moet het zo plannen dat het huis en zijn bewoners nooit in de kou zitten, en wel kunnen douchen, koken en slapen in zo aangenaam mogelijke ruimtes.

Verder zitten we er ook regelmatig zonder te hoeven klussen, genieten van wat je hebt moet ook. Het moet niet op werk gaan lijken.

We hadden natuurlijk ook een aannemer kunnen inschakelen en alles in een paar maand kunnen opknappen. In dat geval wordt het toch minder eigen en stukken duurder. Nu zit onze hele ziel en zaligheid er in en dat voel je. Het gevolg van deze werkwijze is dat de doorlooptijd lang is en projecten soms half af zijn. Daar moet je wel tegen kunnen, wij hebben daar echter geen moeite mee.

Ik schenk mijn half lege glas nog maar eens vol.

Bijna klaar!