Noordzijde staat er weer prachtig bij nu de steiger weg is
Nog net voor de echte herfst heb ik de laatste hand kunnen leggen aan het afmaken van het lei- en schilderwerk aan de noordzijde. De werkzaamheden waren al een tijdje bezig en zeker tijdens de mooie en hete zomer was het geen straf om heerlijk in de schaduw aan de noordkant op de steiger te staan. Alle kapotte en missende leitjes zijn vervangen, de ramen zijn opnieuw geverfd en er is een labrador-blauw accent toegevoegd net als bij de hooischuur.
Ik heb bijna drie emmertjes met 400 schroeven verwerkt, zeker 200 daarvan zijn uit mijn hand gevallen en liggen waarschijnlijk nog ergens in het gras. Om de leitjes op de hoogste plekken ook vast te krijgen werden soms capriolen uitgehaald, die mensen met hoogtevrees niet snel zouden doen. Ik had vroeger ook hoogtevrees, maar in de loop de jaren is het vreespunt steeds hoger komen te liggen. Afgelopen dagen waren er nog wat resterende klusjes, zoals vergeten leien, nog een paar streepjes blauw en mijn neef Cor heeft nog mooi even geholpen met het verwijderen van een oude asbest-luchttoevoer van het stookhok. Het ziet er nu allemaal weer prachtig uit.
Vandaag met mijn zwager Sicco acht uur bezig geweest om de steiger af te breken en alle onderdelen netjes uit te sorteren. Mijn nichtjes Ilse en Lisanne hebben de onderdelen keurig opgemeten en geteld, zodat ik nu precies weet hoeveel steiger we hebben. De steiger is twee jaar geleden overgenomen van iemand in Amsterdam, maar het was vanaf het begin onduidelijk hoe groot deze nu was. Ook waren er een aantal staanders doorgezaagd en dus niet echt meer bruikbaar, gelukkig hebben we nu zicht op hoeveel goede delen er zijn en dat is meer dan verwacht.
Dit is even een kort blogje want de hele dag ijzeren steigerdelen sjouwen is nogal vermoeiend, voor mij geen sportschool nodig voorlopig.
Dat ruimt heel mooi op! En steiger onderdelen meteen allemaal uitgesorteerd en geteld. Dat scheelt weer hoop zoek- en paswerk voor de volgende keer.
Goed bezig geweest!