Kamer 7 en 8 kilgoten, isoleren en plaatwerk

Buiten is het herfst, Voyager 1 heeft de melkweg verlaten, maar ik moet deel drie van de blog over de zomervakantie nog afmaken. Nu het weer kouder wordt, realiseer ik me des te meer dat onze kachelplan een beetje op een laag pitje staat. Vol enthousiasme begonnen, maar het schiet niet echt op. Veel gezellig bezoek, activiteiten om de schuur te redden, en allerlei dingen die eerst moeten, hebben er voor gezorgd dat we niet echt hard gaan op dit gebied. Je gaat nu eenmaal niet aan de slag met een sleuvenhakker als je het huis vol mensen hebt, en zodoende weinig voortgang.

Om verder te kunnen met het verwarmingssysteem is het noodzakelijk de schuine wanden in kamer 7 en 8 dicht te voorzien van isolatie en muurplaten. Maar voordat we dat kunnen doen, moeten eerst de randen langs de kilgoten dicht (tegen stuifsneeuw) nu we er nog bij kunnen. Nu we  toch bezig zijn isoleren we ook gelijk het zoldertje boven het trappenhuis. Via kamer 7 kun je net in de kleine zolder ruimte klimmen, de ruimte blijkt bewoont door twee wespennesten en een nest blauwe kwikstaarten. Voorzichtig klimmen we er in en maken de kilgootranden dicht met touw en cement. Het touw vlechten Els en Rixt zelf op de juiste dikte en lengte, van oude boerderij touwtjes die hier overal in en om het huis liggen. Anja vlecht het touw dan langs de goten en Paul smeert het af met cement, team-work! Daarna leggen we platen hennep neer als isolatie, maar wel op zo’n manier dat het nest nu en in de toekomst toch nog toegankelijk is.

Kabels vlechten, isoleren, kilgoten dicht, frame maken in kamer 7

Nadat het zoldertje dicht is  maken we (Kees, Christiaan en Ekko) een frame waar de hennepisolatie platen in komen te liggen en leemplaten op bevestigd gaan worden. Het is de eerste keer dat we met hennepisolatie werken, het is makkelijker te bewerken dan vlas, maar het ruikt nogal sterk en al snel ruikt het hele huis er naar. Het moet snel dicht om van die penetrante hennepgeur af te komen, je wordt al high als je even in de kamer bent. Gelukkig is niet heel ver hier vandaan in Caldern een Öko-bouwmarkt en daar halen we dampfolie, leemplaten en andere toebehoren om het af te maken. Eerst brengen we de dampfolie aan die de hele wand lucht dicht af sluit. Daarvoor  gebruiken we nietjes, speciale ekolijm en tape. Het effect is direct merkbaar, de zwaar overheersende hennepdamp  is weg, en dat maakt het klimaat in kamer 7 gelijk een stuk beter.

Moet ook nog wel even vermelden dat Kees met een vooruitziende blik alvast de stroomdraden in het frame heeft verwerkt, veel makkelijker dan achteraf. Dit is dan tevens ook, het eerste stukje van de nieuwe stroomleidingen.

De vakantie is dan wel voorbij, maar gelijk het eerste weekend na de vakantie gaan Bert en ik naar het Gasthaus om de leemplaten in kamer 7 te bevestigen.  De leemplaten blijken 2,5 cm  breder dan bedacht  (62,5 ipv. 60cm) en daarom past het niet direct op het frame. Dan maar besloten er nog een frame op het reeds bestaande frame te plaatsen. Alternatief is oude frame weer te slopen en de isolatie opnieuw aan te brengen, dat lijkt me iets te veel werk, voortaan eerst alle materialen goed opmeten dus.

We gebruiken 25mm dikke leemplaten, zodat er veel massa is, er komt tenslotte nog een temperierungs-verwarmingsbuis door. Het bevestigen hiervan op de schuine dak zijde is niet fijn, de platen zijn zwaar en er valt constant gruis uit in je ogen. Samen met Bert lukt het uiteindelijk toch de platen er binnen een paar uur op te krijgen.

Mooie van leem is wel dat je geheel niks overhoudt, alle restjes, en het poeder op de grond veeg je bij elkaar. Vervolgens de resten in een emmer stoppen, en aanlengen met water, even mixen en je kan met de vloeibare leem de kieren weer dichtsmeren. Geheel geen afval, en dus ook geen werk om afval af te voeren. Mooi spul dat leem, ondanks het gruis in mijn ogen, ga ik het vaker gebruiken maar niet in plaatvorm.

Kamer 7, Frame over de dampfolie, emmer met restleem en het voorlopige resultaat

Alles ging vlot, dus tijd over om ook kamer 8 aan te pakken, want ook daar kijken we tegen dakpannen. Dit keer nemen we vlasisolatie en gaan we met Fermacell (gips met fibers) platen werken.  De vlasisolatie had ik  nog liggen namelijk, en met leemplaten hebben we het voorlopig even gehad. Het lukt ons het frame en de isolatie die middag nog te plaatsen, maar dan is de tijd op en gaan we naar huis.

Het weekend daarop gaan we nogmaals heen om kamer 8 af te maken. We treffen echter alle isolatie op de grond, blijkbaar er uit gewaaid of iets gekrompen of beide. Goed we zetten het er weer in, damp folie er over en we kunnen gaan beginnen de Fermacell platen te bevestigen. Die platen 150x100cm zijn behoorlijk zwaar, maar met wat stutten en het feit dat we met zijn tweeën zijn lukt het dan toch.

Kamer 8, isolatie valt er uit en Bert maakt een frame

Kamer 7 en 8 zijn nu weer dicht en we kijken niet meer tegen dakpannen aan, dit is een hele verbetering. Nu  kunnen we dus weer verder gaan met het aanleggen van koperleidingen voor de verwarming, want dat ligt al weer enige tijd stil. Door al deze tussenwerkzaamheden, en de werkzaamheden aan de schuur is het massakachel project ook maar even van de baan, denk wel tot minimaal volgend jaar. Eest de basis voor elkaar krijgen, dan dat soort uitbreidingen. Voorlopig houd ik me alleen bezig met koperbuizen in de muur frezen, en de schuur winterdicht krijgen.  Nu nog even een berg energie vinden om mezelf weer op te peppen, en dan er maar weer tegenaan.

Terzijde

Leem platen zijn best wel prijzig, ik betaal bijna 30 Euro per m2, ze komen in platen van  625x1500x25mm. Doe je het zelfde met twee lagen Fermacell van 10mm dan kom je op 11,60 Euro m2 (beide prijzen met 19% Mehrwertsteuer). Met Fermacell heb je wel resten, bij de leemplaten is alles gebruikt, en is er niks over. Verder is de twee lagen Fermacell variant 5mm dunner, dus stel we doen er nog een denkbeeldige plaat van een 5mm bij dan kom je op pak ‘m beet 14,30 euro per m2.  Leemplaten zijn dus wel een stuk duurder in dit geval. Verder zullen we op termijn  wel zien wat het beste bevalt, qua warmtehuishouding.

De Eko bouwmarkt in Caldern is ook een belevenis op zich, ze hebben er behalve allerlei interessante en mooie bouwmaterialen ook mooi uitgewerkte voorbeelden. Ook in de eko bouwwereld zijn er weer vele wegen die naar Rome leiden, maar gelukkig is er zeer kundig advies en wordt er veel aandacht aan de klant besteed. Ik zou ze alleen wel aanraden eens een wat moderner computer systeem te nemen, waarop je snel kan uitrekenen hoeveel materiaal er werkelijk nodig is, dat was nu een beetje een rompslomp.

Het frame is sterk genoeg, je kan er aan hangen.