Vakantie houden, maar ondertussen zitten we ook niet stil

We zijn weer terug van drie weken vakantie in Stünzel met steeds wisselende gezelschappen bestaande uit familie, hun vrienden, vrienden van ons en collega’s en veel kinderen. Drie weken keihard klussen denkt u nu, dat is echter niet zo, we hebben ook heerlijk vakantie gehouden, de omgeving verkend, uitstapjes gemaakt, boeken gelezen, kampvuurtjes gemaakt, lekker gekletst met familie, vrienden en bekenden. Omdat we zoveel hebben beleefd heb ik besloten dit in een aantal blogartikelen samen te vatten, anders wordt het een heel lang onsamenhangend verhaal.  Dit artikel gaat over de vakantiebeleving, en de kleine klussen, daarna volgt een artikel over het plaatsen van het vakwerk in de hooischuur, en artikel over de isolatie en wand dicht maak werkzaamheden in kamer 7 als voor bereiding op de plaatsing van het verwarmingssysteem.

Zomervakantie 2013

Als we vrijdags aankomen worden we verwelkomd door Anne Bouke, Karin, Cor en Chris. Zij zitten al een week in het huis met Tjalling en Nina en hun kinderen. De tuin is lekker gekortwiekt door Tjalling en er wappert schone was aan de geschonken waspaal, de wasmachine heeft de winter dus overleefd. Zaterdag komen ook nog Pim, Anita en de kinderen en later die week komen Sicco met de kinderen, en komt Sandra met haar zoon.

Keuken (5 augustus 2013)

Omdat we tegenwoordig toch minstens met 15 tot 23 personen in Stünzel zitten leek het ons wel een goed idee om de keuken een kleine make-over te geven. De huidige keuken is al weer een jaar in gebruik en is dan wel functioneel maar nogal primitief en onpraktisch. Verder staan de meeste spullen in rekken, en niet in afgesloten kasten, dat is nogal vervelend met de grote hoeveelheden bouwstof die we produceren.

We besluiten een dag te besteden aan een keuken make-over, één dag om het praktisch en mooi te maken zodat we er niet te veel tijd aan verliezen en er toch nog lang plezier van hebben, want voor we de keuken echt aanpakken zijn we minstens een jaar verder, zo niet twee. Een paar nieuwe formica platen, twee nieuwe kastjes, een pot latex, stopcontacten en een algehele herschikking zijn de ingrediënten voor deze klus.

Met zijn allen ruimen we de keuken leeg, en de lelijke muren worden door Karin van een frisse witte kleur voorzien. Tegelijkertijd plaatsen mijn zwagers Sicco en Anne Bouke de kastjes voor de ramen. Daar over heen komen de perfect op maat gezaagde formica platen, dat ziet er lekker strak uit. Achter het aanrecht ook een plaat omdat het praktisch is, en het er een stuk beter uitziet. Mijn zoon maakt de elektriciteit in orde, en de onhandige verlengsnoeren worden vervangen door contactdozen op de muur.

Eind van de dag zijn we klaar, en kunnen we weer koken in keuken, heerlijk met de ramen open, want buiten is het 25 graden. We zitten er lekker met zijn allen bij met een biertje, en genieten van ons werk, weer een beetje meer comfort gecreëerd.

Droomkeuken!

Douche (5 augustus)

Steentje in de leiding

We hebben al een tijdje een probleem met het warm water van de douche. Probleem is dat meestal, maar niet altijd, er in eerste instantie heet water uitkomt maar dat na verloop van tijd de druk steeds lager wordt. Draai je dan de heet water kraan nog verder open dan valt uiteindelijk de druk helemaal weg en sta je onder een koude douche. Verschillende mensen hebben verschillende theorieën over de oorzaak, de een denkt dat de geiser een probleem heeft, de ander denkt dat het probleem aan de kraan ligt of aan de douche kop. Omdat dit toch wel heel irritant is, besluit ik de kraan er eens af te draaien, ik zie gelijk de oorzaak, er zit  een steentje ter grote van de leiding in de kraan. Dat steentje blokkeert natuurlijk de doorstroming en naar mate de kraan verder open staat wordt het probleem erger, logisch. Steen er uit, kraan er weer op en klaar, douchen maar, geen centje pijn meer.

Antiek (7 augustus 2013)

Terwijl we gezellig op het terras zitten met de halve familie en vrienden uit West Friesland, wordt er aan de deur gebeld en staat er een man voor de deur die we kennen als (hobby) antiekhandelaar van een aantal dorpen verderop. Hij was al eens eerder aan de deur geweest en had ons verteld dat hij nog oude deurklinken had, we moesten maar eens langskomen in zijn winkel. De winkel bezoeken stond eigenlijk op het programma voor deze vakantie, echter hij was ons voor, en nu staat hij bij ons op de stoep. In zijn auto een kastje, een bijzonder kastje want het schijnt uit het oude Gasthuis gekomen te zijn, en nu komt het dus weer terug.

Orginele kast kamer 6

Hij hoeft er niks voor te hebben, hij wil schoon schip maken en is gestopt met roken, drinken en verzamelen, dit alles voor “der Liebe”. Zijn vriendin is weggelopen en hij zet alle zeilen bij om haar terug te winnen. Ik wou hem nog een fles wijn geven maar dat lijkt me niet gepast nu, maar iets anders verzinnen dus, rode rozen uit Amsterdam wellicht.

Later lopen we in het bos, en vertel ik net aan Ger en Thea dat je maar zeer zelden iemand tegenkomt hier in de bossen, komt er prompt een mountainbiker voorbij, even later gevolgd door een auto, die waarachtig nog stopt ook. Stapt de antiekhandelaar weer uit, dit maal met nog een kastje, de deurklinken en allerlei borden en vazen. Of we die ook willen hebben, hij brengt het wel even naar ons huis, dat doet hij liever dan naar de stort brengen. Later volgen nog drie kasten, een buitenlamp en diverse andere dingen, wellicht gewoon maar een antiekwinkel beginnen dus.

Gasthaus Schwartzenau (9 augustus)

In Stünzel staan er altijd wildvreemde mensen voor de deur, die het huis nog kennen van vroeger toen er nog wilde feesten werden geven in de Glitzerbar in de kelder, of mensen die het kennen uit de krant, of lezers van deze blog zoals deze keer een West-Friese motor club die het hele gebeuren eens even in het echt kwamen bewonderen.

Zondags stopt er een man op een motor voor de deur, en zegt dat hij een vergelijkbaar Gasthaus heeft. Het bouwjaar van zijn Gasthaus is 1908, de onze is in 1912 grondig gerenoveerd. We komen aan de praat over details, en al snel geef ik de man een rondleiding, hij herkent o.a. de trap, deuren, en ook de indeling van de kamers. Vrijdags en zaterdag is hij open, en serveren ze traditioneel schnitzels. Een vrijdag later, rijden we toeristisch via de prachtige route Diedingshauzen, Alertshausen, en Elsoff naar Schwartzenau. Vlak voor de brug over de Eder ligt het Gasthaus, wat is het mooi gelegen zo aan de rivier en tegenover het Jachtschloss.

We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar, en krijgen een rondleiding. Inderdaad treffen we dezelfde trap, alleen iets smaller, maar wel dezelfde kleuren. Ook heeft hij nog veel authentiek meubilair, dat bij ons helaas verloren is gegaan. Verder leuk om het café gedeelte, dat ook een voor en achter kamer heeft, in actie te zien. We eten lekker schnitzels terwijl de stamgasten langzaam binnendruppelen en zich aan de bar nestelen. Ik kan me nu een stuk beter voorstellen hoe het er vroeger in ons Gasthaus aan toe zal zijn gegaan.

Wisseling van de wacht

Een week na ons komen Karin, Jessica, Marijke en kinderen, Paul en Anja en zijn mijn zwagers weer naar huis. Mijn zus, man en kinderen rijden vanuit Vogezen ook nog even langs Stünzel en zetten de tent in de tuin op. We eten met best wel een grote groep met aansluitend kampvuur en hopen op een sterrenregen (Perseiden), maar we zien niet veel, tenminste minder dan ik van te voren had verwacht.

De groep wordt onderhand zo groot, dat we onderhand op een echt hotel gaan lijken. Qua planning heb ik wel geleerd, om volgende keren beter de aankomst en vertrek data te plannen. Er zat nu meer overlap in dan aanvankelijk de bedoeling was. Ook stellen we boodschappenpot in om de huishoudelijke kosten te dekken. Volgende keer moeten we ook maar eens over kook-, boodschap-, afwas- en schoonmaakroosters gaan denken, wel zo duidelijk.

Dagtripjes

We maken verder diverse leuke dagtripjes naar Feudingen, Biedenkopf, over het Rothargebirge naar de hoogste top: Kahler Asten waar je prachtig uitzicht hebt over de hele regio, je kan Stünzel zien liggen. We bekijken verder Winterberg, en concluderen dat het een totaal uit zijn krachten gegroeid dorp is dat  zijn ziel heeft verloren, lijkt in de verste verte niet op de andere dorpen in Sauerland/Wittgenstein.

Met een oude Zwitserse postbus uit 1951 gaan we net als vorig jaar met het hele Stünzel dorp met een dagtrip naar de Brückermühle. Dit is een oude watermolen aan rivier Ohm aan de voet van de Amöneburg. Tegenwoordig wekt de molen stroom op, fungeert het geheel als een bio-winkel en restaurant. Na een lekkere lunch rijden we met de bus naar de stad bovenop de berg, en genieten we van het uitzicht, de mooie stad en heerlijke ijsjes. Terug rijden we via een prachtige route naar Stünzel, ook nog via een museum waarvan me de naam even is ontschoten.

Onder begeleiding van buurman Heinz gaan we een dagje naar universiteitstad Marburg. Deze stad heeft erg bijzonder vakwerk en is o.a. bekend ook van de gebroeders Grimm  en doet inderdaad een beetje sprookjesachtig aan. De stad heeft een kasteel bovenop een berg, diverse leuke winkeltjes een restaurants. Recht tegenover de stad een toren die lijkt op de toren in de film: The Grimm Brothers, helaas nu niet van dichtbij gezien, maar Marburg gaan we zeker nog vaker bekijken.

Marburg vakwerk

 

Marburg vakwerk

BLB Live

In de hele maand augustus zijn er iedere week live rock concerten op het centrale plein in zowel Bad Laasphe als Bad Berleburg. Als oud organisator van het On(w)ijs Festival was ik wel benieuwd naar het BLB-Live gebeuren, dus wij er heen. Het plein was goed vol, maar er speelden helaas alleen maar cover bands, zelf houd ik meer van bands met origineel eigen werk. Sfeer was in ieder geval goed en gezellig was het ook. Vermeldenswaardig is het entree systeem, in principe kun je alles gratis zien, wil je echter wat drinken dan moet je een beker kopen van vier euro, die beker is dan wel geldig voor alle concerten in de reeks. Wellicht een idee voor andere festivals.

 

Keukenkachel

Als laatste wapenfeit moet ik toch nog even Gandalf van het ecologieforum bedanken die met zijn scherpe blik opmerkt dat de keukenkachel niet in orde is. Blijkt namelijk dat er een compleet stuk rookkanaal is afgesloten met een ingemetselde steen die daar niet hoort. Na het verwijderen van de steen wordt de oven goed warm en verstoken we nog maar een kwart van de normale hoeveelheid hout per kookbeurt.

Mooie ondergaande zon in de achtertuin