Erste Woche Einbürgerung

Eerste week vakantie in  Stünzel zit erop, en wat een week, wat is veel gebeurd, te veel om in één artikeltje te beschrijven. De dorpsbewoners zijn hier zo goed voor ons, dat is echt met geen pen te beschrijven. Ze helpen met alles mee, weten altijd iets te regelen (en snel) en organiseren dan ook nog eens leuke uitjes voor ons als nieuwe dorpsgenoten (einburgerung).

Er staat inmiddels een steiger, die voor een zacht prijsje twee maanden mag blijven staan. In eerste instantie voor de dakdekkers maar kan ook gebruikt worden om de Schiefers (leien) te vervangen en buitenboel te verven. Zoek dus nu nog een paar enthousiaste schilders die 41 ramen aan de buitenkant willen verven. Kost en inwoning kan geregeld worden.

De buurman heeft ons een cursus leisteen hakken gegeven en al zijn leisteengereedschap uitgeleend. Van de week gaan we nog even langs bij een leisteenwinkel, om ruwe stenen te kopen, zodat we ook hier mee aan de slag kunnen.

Vorige week zondag zijn we hier aangekomen met een bakkie vol spullen van vrienden uit Groningen (Peter, Paul en Anja bedankt). Daarna voor het eerst uit eten in Bad Berleburg bij pizza Roma, prima eten voor een schappelijke prijs.

De volgende dag het huis verder bewoonbaar gemaakt, de douche aangesloten op een kleine Cointra 5 liter  butagasgeiser. Alle tegels provisorisch gekit en het gat in het plafond gedicht. Voorlopig is dit een prima oplossing om te kunnen douchen, het comfort is vergelijkbaar met veel campings die we in Europa zijn tegengekomen de afgelopen jaren. Zodra ons dak dicht is gaan we werken aan een echte badkamer, het bad hebben we inmiddels al gedoneerd gekregen. En gisteren bood een dorpsbewoner ons een houtketel aan, die vroeger veel gebruikt werd in badkamers. Al liggende in bad gooi je hout op het vuur, is misschien ook leuk om aan te sluiten.`

De provisorische keuken is nu ook geheel ingericht en heeft een dubbelpits butagasfornuis, een gas braai, elektrisch verwarmd water en een werkende afvoer. Verder zijn we goed voorzien in keukenspullen; potten, pannen, bestek noem maar op, en alles gekregen, daarvoor dank nog.

Pronkstuk is de “alten Küchenofen”, dit oorspronkelijk in het huis horende object is gisteren weer teruggebracht met behulp van de traktor van een van de buren. We mogen hem gebruiken zolang we hier zitten. Het is een “Sieg Herd” met ovens, bakplaten en een ingebouwde heetwatervoorziening.  De schoornsteenveger is inmiddels langsgeweest en heeft gezegd dat hij kan worden aangesloten mits we eerst een RVS buis in de schoorsteen laten plaatsen en alle gaten dicht maken. Dat is dan 800 euro bijkomende kosten bij een gratis keukenoven, maar dat gaan we zeker doen.

Afgelopen woensdag zijn we met de dorpsbewoners in een oude Zwitserse postbus een tochtje wezen maken door Sauerland en Wittgenstein. Dit werd ons aangeboden in het kader van de “Einbürgerung”. De bus, die maximaal 51 km p/u kan, bracht ons langs allerlei prachtige monumentale huizen, schitterende dorpjes en mooie uitzichten. O.a. langgeweest in een bestekmuseum, een oudfabriekje dat vroeger al geheel draaide op eigen opgewekte elektriciteit uit de naast gelegen rivier. Tegenwoordig levert de opgewekte stroom genoeg op voor de financiering van het museum. Daarna door, voor de inspiratie, naar het “Denkmal” van de buseigenaar, naar een idyllische locatie aan het eind van een vallei. Zij wonen in een inmiddels prachtig gerestaureerd boswachtershuis, en zijn ook begonnen in een soort van kampeersituatie net als wij. Vijftien jaar verbouwen, maar dan heb je ook wat. Houd vol, werd ons meermalen gezegd!

Verder hebben we deze week de oude stroomvoorziening weer verder aan de praat gekregen zodat het licht het nu bijna overal weer doet. Vandalen hadden in de tijd dat het leegstond her en daar kabels kapot getrokken. Nadat ik die weer heb hersteld is er op de meeste kamers weer licht. In de koestal is het allemaal wel heel raar aangesloten, op een gegeven moment stond op beide stopcontactgaten spanning als je het licht aandeed. Na wat kloppen op een aansluitdoos werkt het gewoon weer.  Kortom een grote chaos, die we er allemaal uit gaan slopen.

Met behulp van familie met profi tuingereedschap en vele handen van ooms en de kinderen is de tuin weer bruikbaar, begaanbaar en het uitzicht weer vrij. Nog twee bomen te kappen, alleen is de steel van de bijl geknapt nu. Met al het gevonden afvalhout hadden we een gezellig kampvuur gisteravond. Vuurtje, lekker buiten in de tuin “aanzitten”, heerlijk!

Uitgraaf en omhak team.